Liedjes van vroeger op Zomerfeest instelling de Hooge Burch Zwammerdam / Ipse de Bruggen

Wat heb ik toch met die optredens bij instellingen?

Ik vind dat zo ontzettend leuk en geniet er zelf ook zo van!  Afgelopen maandag  ook weer voor ca. 50 oudere bewoners en begeleiders en enkele familieleden van  3 woonunits  van Ipse de Bruggen / de Hooge Burch in Zwammerdam.

Zij vierden de hele week zomerfeest en ’s ochtends zou ik daar komen om “Liedjes van vroeger” te spelen. Omdat het thema “Glitter & glamour” was hadden ze gevraagd of ik ook iets glitterigs aan kon doen. Ik vond dat wel een leuk idee en heb dus bij uitzondering mijn Oranje maatpak verruild voor een speciaal voor deze gelegenheid aangeschafte Glitter Rokkostuum jas en glitterhoed.

Het feest was in de binnentuin van de 3 units en daar stonden partytenten opgesteld en het was mooi versiert.  Ik heb hier al vaker opgetreden en het was leuk om weer een aantal oude bekenden te begroeten en hartelijk te worden verwelkomd. De 1 gelijk met een mooi verhaal over zijn zus in Griekenland, de ander met een verassende vraag of er geld zat in de grote kist met attributen. Weer een ander die laat zien hoeveel vlinders er op de muren zitten en dat dat toch wel lastig tellen is en een ander of ik nog wel wist hoe we verleden keer samen op de foto gingen.

Ook mooi om te zien hoe een bewoner die zwaar spastisch is weer helemaal geniet. Ik weet nog goed dat toen ik de eerste keer kwam ik nog niet goed kon inschatten wat er nu allemaal wel of niet doordringt omdat je niet op een “normale” manier kunt communiceren. Ik vond dat in het begin best even wennen maar merkte dat al kan de bewoner zelf niet goed duidelijk maken wat hij bedoelt er toch veel meer doorkomt dan je in eerste instantie in de gaten hebt. Sindsdien benader ik en praat met hem gewoon op een normale manier en merk dat dat fijn is. Ik vind het altijd een uitdaging om te kijken of het lukt en op welke manier je contact kunt maken en daarbij ook goed oplet of de bewoners daar überhaupt op zitten te wachten want anders laat ik ze lekker met rust. Ik vind het ook fijn dat door al deze optredens binnen instellingen ik steeds betermijn weg weet te vinden tussen alle verschillende soorten niveaus. Het blijft een uitdaging.

 Liedjes van Toen spelen en zingen samen met de bewoners is 1 groot feest.

Liedjes als “Breng eens een zonnetje”, “op een mooie pinksterdag”, “Het dorp”, “Daar bij de waterkant”, “O, wat ben je mooi” “Ik geef je een roosje” “ouwe taaie” “Sophietje” & “Tulpen uit Amsterdam”.  Zo mooi hoe de bewoners lekker meezingen of zelfs een dansje met elkaar of de verzorgers maken of gewoon stil zitten te genieten.

Ik vind het ook leuk om te vragen welke liedjes zij nou zelf nog graag zouden horen. Dit  levert als je dit vergelijkt met dezelfde vraag  bij een Zorginstelling hele verrassende verzoeken op.  Liedjes voor een Franse bewoner als “Sur le Pont d’Avignon” en “Au clair de la lune”, verder ook “Wij zijn 2 vrienden” van Denny Christian & “Heb je even voor mij” van Frans Bauer en een kinderliedje als “op een grote paddestoel”. Sommige kan ik ter plekke spelen en anderen zoek ik dan uit voor een volgende keer en het is ongelooflijk leuk als je dan een volgende keer merkt met hoe veel plezier iedereen “Wij zijn 2 vrienden, Hoebahoebahophophop” meezingt.

Zo leer je elke keer weer bij. Na ca. 2 uur liedjes spelen was het weer mooi geweest  en nam ik afscheid van iedereen en werd enthousiast uitgezwaaid. Toen ik wegreed kwam net de ijscokar aanrijden. Wat fijn om te merken dat dit soort activiteiten nog mogelijk zijn, hoe veel aandacht, liefde en geduld er toch nog is voor deze groep mensen die grotendeels afhankelijk zijn van anderen. Het was heerlijk weer, de zon scheen volop en de bewoners hadden een prachtige dag. Met een grote glimlach op mijn gezicht reed ik naar huis.

Tot de volgende keer!

Wilhelmus J. Hoekstra – De Oranje Man

(in verband met privacy alleen deze foto)